należności celnych stosowanych zgodnie z art. VI, XVI i XIX Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (dalej zwanego „GATT z 1994 r.”), Porozumieniem WTO dotyczącym stosowania art. VI Układu w celnych z 1994 r., Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, Porozumieniem WTO w sprawie środków ochronnych, art. 5 Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa bądź Uzgodnieniem WTO w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów;

należności celnych stosowanych zgodnie z art. VI, XVI i XIX Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (dalej zwanego „GATT z 1994 r.”), Porozumieniem WTO dotyczącym stosowania art. VI Układu w celnych z 1994 r., Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, Porozumieniem WTO w sprawie środków ochronnych, art. 5 Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa bądź Uzgodnieniem WTO w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów;

Argument ten został odrzucony, ponieważ przepisy rozporządzenia podstawowego przeciwdziałające obchodzeniu przepisów pozostają w zgodności z Porozumieniem o stosowaniu artykułu VI Układu w sprawie z 1994 r. z Porozumieniem w sprawie subsydiów oraz środków wyrównawczych.

Roszczenie to zostało odrzucone, ponieważ przepisy w podstawowym rozporządzeniu przeciwdziałające obchodzeniu przepisów pozostają w zgodności z Umową o wykonaniu art. VI Układu w z 1994 r. i Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

Zwolnienie irlandzkie zostało również wymienione w notyfikacjach Unii Europejskiej, przekazanych Światowej Organizacji Handlu mocy art. XVI:1 w z 1994 r. i art. 25 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych na lata 1997, 1998, 1999, 2000, 2001/2002 i 2003/2004 [11].

Nałożenie przez rząd Brazylii zakazu na przywóz opon bieżnikowanych oraz związanych z nim kar finansowych wydaje się niezgodne ze zobowiązaniami Brazylii w ramach Porozumienia z Marakeszu ustanawiającego Światową Organizację Handlu oraz, w szczególności, z przepisami w z 1994 r. i stanowi przeszkodę w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 3286/94.

Utrzymanie i stosowanie przez Indie dodatkowej należności celnej na przywożone wino i napoje spirytusowe oraz szczególnej dodatkowej należności celnej na przywożone napoje spirytusowe, a także utrzymanie i stosowanie zakazu sprzedaży przywożonego wina i napojów spirytusowych przez indyjski stan Tamil Nadu, wydaje się być niezgodne ze zobowiązaniami Indii w ramach Porozumienia z Marakeszu ustanawiającego Światową Organizację Handlu, oraz w szczególności z przepisami w z 1994 r. i stanowi przeszkodę w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3286/94.

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie uniemożliwia Stronom przyjmowania środków antydumpingowych lub wyrównawczych zgodnie z art. VI GATT z 1994 r. wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi, Porozumieniem WTO dotyczącym stosowania art. VI Układu w z 1994 r. oraz z Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie uniemożliwia Stronom przyjmowania środków antydumpingowych lub wyrównawczych zgodnie z art. VI GATT z 1994 r. wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi, Porozumieniem WTO dotyczącym stosowania art. VI Układu w z 1994 r. oraz z Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

Wobec braku zwolnienia Unii w niezbędnym zakresie z obowiązków w art. I ust. 1 i w art. XIII w 1994 traktowanie wynikające z tych autonomicznych preferencji handlowych należałoby rozszerzyć na wszystkie pozostałe państwa członkowskie WTO.

Zgodnie z listą koncesyjną załączoną do w z 1994 r., zawartego przez Radę decyzją 94/800/WE [2], Unia Europejska zobowiązała się, w odniesieniu do określonych zbóż, do ustanowienia należności celnej przywozowej na poziomie gwarantującym, że oclona cena importowa nie jest wyższa niż efektywna cena interwencyjna zwiększona o 55 %.

należności celnych stosowanych zgodnie z art. VI, XVI i XIX Układu w celnych z 1994 r. (dalej zwanego „GATT z 1994 r.”), Porozumieniem WTO dotyczącym stosowania art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, Porozumieniem WTO w sprawie środków ochronnych, art. 5 Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa bądź Uzgodnieniem WTO w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów;

należności celnych stosowanych zgodnie z art. VI, XVI i XIX Układu w celnych z 1994 r. (dalej zwanego „GATT z 1994 r.”), Porozumieniem WTO dotyczącym stosowania art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, Porozumieniem WTO w sprawie środków ochronnych, art. 5 Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa bądź Uzgodnieniem WTO w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów;

Władze Indii wskazały, że w ich opinii Porozumienie o stosowaniu artykułu VI Układu w sprawie z 1994 . lub w subsydiów środków wyrównawczych uniemożliwia wszczynanie dochodzeń w sprawie obejścia środków.

Władze Indii wskazały, że w ich opinii Umowa o wykonaniu art. VI Układu w sprawie z 1994 . lub w subsydiów środków wyrównawczych uniemożliwia wszczynanie dochodzeń w sprawie obejścia środków.

Strony dążą do przestrzegania postanowień art. XVII GATT z 1994 r. wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi oraz Uzgodnienia WTO dotyczącego wykładni art. XVII Układu w z 1994 r., włączonych do niniejszej Umowy i stanowiących jej część z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Strony dążą do przestrzegania postanowień art. XVII GATT z 1994 r. wraz z uwagami do niego i postanowieniami dodatkowymi oraz Uzgodnienia WTO dotyczącego wykładni art. XVII Układu w z 1994 r., włączonych do niniejszej Umowy i stanowiących jej część z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Objęcie Pakistanu autonomicznymi preferencjami handlowymi wymaga zwolnienia Unii ze zobowiązań wynikających z artykułów I i XIII Układu w celnych z 1994 r. (GATT), mocy artykułu IX Porozumienia ustanawiającego WTO.

W wyniku negocjacji między Wspólnotą Europejską (zwaną dalej „WE”) a Królestwem Tajlandii (zwanym dalej „Tajlandią”), na mocy art. XXVIII GATT 1994 dotyczących zmiany koncesji w odniesieniu do mięsa drobiowego przewidzianych liście koncesyjnej WE CXL załączonej do Układu w celnych z 1994 r. (GATT 1994), delegacje Komisji Wspólnot Europejskich oraz Tajlandii osiągnęły przedstawione poniżej porozumienie.

W wyniku negocjacji między Wspólnotą Europejską (zwaną dalej „WE”) a Federacyjną Republiką Brazylii (zwaną dalej „Brazylią”), na mocy art. XXVIII GATT 1994 dotyczących zmiany koncesji w odniesieniu do mięsa drobiowego przewidzianych liście koncesyjnej WE CXL załączonej do Układu w celnych z 1994 r. (GATT 1994), delegacje Komisji Wspólnot Europejskich oraz Brazylii osiągnęły przedstawione poniżej porozumienie.